LANGOLIERY...NADCHODZĄ!

 OPIS:

Rutynowy lot, z Los Angeles do Bostonu przeradza się w koszmar dla garstki ocalałych pasażerów i załogi samolotu. Zaraz po starcie pasażerowie zasypiają, zmęczeni ciężkim dniem. Budzą się w pewnej chwili i uświadamiają sobie, że  z pełnego pasażerów liniowca na pokładzie znajduje się tylko 9 osób. Reszta pasażerów zniknęła.Ale nie zniknęli bez śladu. Pozostały po nich wszystkie ich rzeczy osobiste i metalowe przedmioty, łańcuszki, zegarki, sztuczne zęby, a nawet peruki i rozruszniki serca. Pilotowi samolotu nie udaje się nawiązać łączności z żadnym lotniskiem na Ziemi, nawet przez pasma wojskowe. W eterze panuje kompletna cisza, zupełnie jakby cała ludzkość nagle przestała istnieć....
Po udanym lądowaniu na najbliższym lotnisku, na którym  nie widać śladu ruchu, śladu życia, wśród wszechogarniającej ciszy niewidoma dziewczynka nagle zaczyna słyszeć przerażający dźwięk, niepodobny do niczego znanego, zbliżający się z każdą chwilą...

KSIĄŻKA:

Ulubionych pisarzy mam właściwie dwóch: . Dean'a R. Koontz'a i Stephena Kinga.
Chciałabym skoncentrować się jednak na słusznie okrzykniętym przez wielbicieli i krytyków literackich "Mistrzu Horroru", jakim jest Stephen King.
Pierwszą książką tego pisarza, z jaką miałam do czynienia, było "Miasteczko Salem". "Miasteczko..." zrobiło na mnie tak duże wrażenie, że szybko zaczęłam rozglądać się za kolejnymi pozycjami tego autora.
Kilka z nich udało mi się zakupić, kilka wypożyczyłam z miejscowej biblioteki i każda z tych książek zrobiła na mnie niesamowite wrażenie.
Ale jedna nowela Stephena będąca częścią zbioru pt. "Czwarta po północy" jest jedną z pozycji, które chyba najbardziej utkwiły mi w pamięci.

Książka "Czwarta po północy" składa się z czterech nowel: "Policjant biblioteczny", "Tajemne okno, tajemny ogród", "Polaroidowy pies" i "Langoliery".
Najbardziej przerażający i mroczny jest chyba "Policjant biblioteczny", choć tytuł mówi co innego:-)
Jak można bać się policjanta pilnującego, aby dzieci oddawały książki do biblioteki na czas?
A jednak...policjant w parze z z Ardelią Lortz – nieżyjącą już dyrektorką publicznej biblioteki w Junction City, tworzą iście przerażającą i upiorną parę...
W "Tajemnym oknie, tajemnym ogrodzie" poznajemy pisarza Mortona Rainey'a, którego nęka tajemniczy John Spluwa oskarżając go o plagiat. "Ukradłeś Pan mojom opowieść" - oskarża go John, nie pozwalając mu nawet spokojnie zasnąć. Czy Mortonowi uda się jakoś wykaraskać z tych opałów?
Kolejna nowela "Polaroidowy pies" opowiada historię niezwykłego aparatu fotograficznego wykonującego zdjęcia czegoś, co w rzeczywistości nie istnieje: psa, dzikiej bestii atakującej fotografa. Pełna napięcia historia, podczas czytania której zadajemy sobie pytanie czy w końcu uda się temu przerażającemu psu uwolnić i rozszarpać na strzępy fotografa Kevina Delevana?

I ostatnia nowela ze zbioru: "Langoliery".
Zdecydowanie opowieść, która zrobiła na mnie największe wrażenie.
Czytając ją, od samego początku tego opowiadania stałam się jednym z pasażerów lotu linii American Pride z Los Angeles do Bostonu.
King tak bardzo zadbał w tej opowieści o szczegóły i opisy poszczególnych bohaterów, że czytelnik momentalnie przenosi się w swojej wyobraźni do wnętrza samolotu w sam środek akcji.
Tak więc nim zostaniemy rzuceni w jej wir, poznajemy historię kapitana Brian'a Engle'a, zawodowego pilota, lecącego jednak tym lotem jako pasażer w prywatnej sprawie, niewidomą dziewczynkę Dinah Bellman wraz z opiekunką, Laurel Stevenson - samotną kobietę szukającą miłości, Boba Jenkins'a - pisarza i detektywa amatora, żolnierza sił specjalnych Nicka Hopewell'a, parę nastolatków, jeszcze kilka innych mniej ważnych postaci i wreszcie... Craig'a Toomy'ego, szaleńca niespełna rozumu - kluczową postać nadchodzących wydarzeń.
Craig Toommy to facet, któremu King poświęcił najwięcej uwagi ze wszystkich bohaterów tego opowiadania. Nieszczęśliwe dzieciństwo u boku despotycznego ojca wymagającego od Craig'a całkowitego posłuszeństwa, pracy ponad siły i straszącego go bez przerwy potworami, które go zjedzą żywcem, powoduje że Craig stopniowo w ciągu swojego życia doznaje pomieszania zmysłów, aż w końcu pogrąża się w całkowitym szaleństwie, które osiąga swoje apogeum w trakcie wydarzeń rozgrywających się na pokładzie samolotu i po lądowaniu na lotnisku w Bangor.
Jedyną osobą, która wie co się dzieje w umyśle Toommy'ego jest Dinah - niewidoma dziewczynka, potrafiąca w jakiś niezrozumiały sposób (może dzięki swojej ślepocie powodującej wyostrzenie innych zmysłów) połączyć się z jego myślami i patrzeć na świat i ludzi oczami Craiga.
A więc w efekcie oprócz niezrozumiałego zniknięcia prawie wszystkich pasażerów z pokładu samolotu i wielkiej niewiadomej, jaka czeka ocalałych po wylądowaniu, jakby tego było mało  mamy na pokładzie szaleńca, który najchętniej pozabijałby wszystkich wkoło tylko po to aby dostać się do Bostonu i nie zawieść nieżyjącego już ojca.
Na dokładkę, po wylądowaniu na najbliższym lotnisku wszyscy ocalali odnoszą dziwne wrażenie, że coś tu jest nie tak, wszędzie panuje pustka, bezruch i prawie absolutna cisza. a po jakimś czasie z oddali zaczyna się do nich zbliżać przerażający i obcy odgłos nie przypominający im niczego znanego....
Niejednokrotnie w trakcie czytania tego opowiadania zadawałam sobie pytanie wraz z jej bohaterami:
dlaczego właśnie oni ocaleli? Czy są przedmiotem eksperymentu? A może przenieśli się w czasie? I co kryje się za tym przerażającym i wciąż narastającym dźwiękiem, jedynym istniejącym w tym świecie?

"Langoliery" może nie przytłaczają tak mrocznym klimatem jak inna nowela z tego zbioru - "Policjant biblioteczny", ale jest w niej wszystko, co składa się na więcej niż dobre opowiadanie: niebanalny pomysł autora, wyraziste postacie głównych bohaterów, nieoczekiwane i tajemnicze wydarzenia nasuwające mnóstwo pytań, a na dokładkę żebyśmy się za bardzo nie nudzili, wątki rodem z powieści sensacyjnej.
"Langoliery" na pewno pozostaną jedną z najlepszych opowieści, jaką przeczytałam. 





Cytaty z książki:

1. „Dyskutować z wariatem jest bezużyteczne, no i czasochłonne.” 

2. "Personel nazywał pasażerów trzodą, ale naprawdę byli jak barany..."

3. "- Nigdy nie ufaj pisarzom. Słuchaj ich, jak najbardziej, ale nigdy nie ufaj.

 FILM:

Oczywiście, także to opowiadanie, tak jak wiele innych książek tego autora doczekała się ekranizacji.
Obejrzałam właśnie film na podstawie tego opowiadania w reżyserii Toma Hollanda z 1995 r.
Film był dosyć długi (187 min.), ale jak dla mnie nie był nużący.
Przede wszystkim zauważyłam, że reżyser starał się naprawdę odwzorować jak można najlepiej całe opowiadanie Kinga. Nie zauważyłam, żeby było tam coś wycięte, pominięte czy przekręcone, jak to się zdarza w wielu innych filmach kręconych na podstawie książek. Dla kogoś, kto przeczytał to opowiadanie jednak to będzie zaleta, dla kogoś, kto tego nie zrobił, trochę przydługawe dialogi bohaterów mogą nużyc.
Bohaterowie występujący w filmie są dobrze dopasowani do swoich ról, właśnie tak mniej więcej ich sobie wyobrażałam czytając "Langoriery".

Jako, że nie jest to wysokobudżetowy film z gwiazdami Hollywood pierwszej wielkości, jedyną rzeczą do której mogłabym się przyczepić, są efekty specjalne, nie najwyższych lotów.
Zwłaszcza postacie langorierów robią wrażenie "narysowanych". Ale postacie głównych bohaterów, takich jak: pilot Brian Engle (David Morse), pisarz Bob Jenkins (Dean Stockwell), czy żołnierz służb specjalnych Nick Hopewell (Mark Lindsay Chapman) i baaardzo wyrazisty Craig Toomy (Bronson Pinchot), choć grane przez aktorów drugoplanowych, wielokrotnie oglądanych przeze mnie  w droższych produkcjach filmowych, zostały odwzorowane przez nich w tym filmie całkiem przyzwoicie.
Ogółem - fajny film do obejrzenia w niedzielne popołudnie:-)
    

Reżyseria: Tom Holland
  Scenariusz:Tom Holland
 Tytuł oryginalny: Langoliers
Tytuł polski:Pożeracze czasu
Rok produkcji: 1995
Czas: 187 min.

  obsada:

 Laurel Stevenson - Patricia Wettig

Bob Jenkins - Dean Stockwell

Brian Engle - David Morse

Nick Hopewell - Mark Lindsay Chapman

Don Gaffney - Frankie Faison

Rudy Warwick - Baxter Harris

Bethany Simms - Kimber Riddle

Albert Kaussner - Christopher Collet

Dinah Bellman - Kate Maberly

Craig Toomy - Bronson Pinchot

Harker - Tom Holland

Aunt Vicki - Julie Arnold Lisnet

Tom Holby - Stephen King

ciekawostki:   1. Stephen King wcielił się w rolę Toma Holby'ego. Pojawia się w samej końcówce filmu gdy Craig Toomy oszalał do końca. Toomy'emu wydaje się, że zarząd zwołał zebranie na płycie lotniska zaś człowiek, z którym szaleniec rozmawia to oczywiście sam Stephen King.  2. Kiedy samolot przymusowo ląduje na lotnisku w Bangor w mieście nie ma prądu. Mimo tego faktu świecą się reflektory na zewnątrz terminalu.  Galeria zdjęć z filmu:   Trailer z filmu